Het verhaal van Thomas

‘Zonder insuline zou ik er misschien niet meer zijn’

Diagnose diabetes

“Mijn juf in groep drie zag dat ik maar weinig energie had bij het leren of het buitenspelen op school. Ook bij zwemles ging ik maar weinig vooruit. En ik had heel veel dorst. Mijn ouders zagen dat ik niet een klein beetje, maar echt héél veel meer dorst had. Soms dronk ik wel vier glazen water bij het ontbijt. Sinds ik weet dat ik diabetes heb, moet ik insuline spuiten om mijn bloedsuikerspiegel op peil te houden.”

Alles kunnen doen

“Dankzij de insuline kan ik eigenlijk alles wat andere kinderen ook kunnen. Alleen moet ik wel nadenken over wat ik eet en drink. Ik kan niet zomaar iets nemen en moet altijd eerst koolhydraten tellen en uitrekenen hoeveel insuline ik daarvoor moet spuiten. Dat kan ik nog niet helemaal zelf, maar daar helpen mijn ouders me bij. Het is soms wel lastig want ik moet altijd mijn bloedsuiker in de gaten houden, ook als ik ergens ga spelen. Ik heb daarom altijd druivensuiker bij me, mijn bloedsuiker kan namelijk ineens te laag worden als ik bijvoorbeeld veel ren.”